NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
12 - (1984) حدثنا
محمد بن
المثنى ومحمد
بن بشار
(واللفظ لابن
المثنى) قالا:
حدثنا محمد
ابن جعفر.
حدثنا شعبة عن
سماك بن حرب،
عن علقمة بن
وائل، عن أبيه
وائل
الحضرمي؛
أن
طارق ابن سويد
الجعفي سأل
النبي صلى
الله عليه
وسلم عن
الخمر؟ فنهاه،
أو كره أن
يصنعها. فقال:
إنما أصنعها
للدواء. فقال
(إنه ليس
بدواء. ولكنه
داء).
{12}
Bize Muhammet! b.
Müsennâ ile Muhammed b. Beşşâr rivayet ettiler. Lâfız İbn-i Müsennâ'nındır.
(Dedilerki): Bize Muhammed b. Ca'fer rivayet etti. (Dediki); Bize Şu'be, Simak
b. Harb'den, o da Alkame b. Vâil'den, o da babası Vâil El-Hadramînden naklen
rivayet etti ki, Târik b. Süveyd El-Cu'fî,
Nebi (Sallallahu Aleyhi
ve Sellem)'e şarabın hükmünü sormuş; o da kendisini men etmiş. Yahut onu
yapmasını kerih görmüş. Bunun üzerine Târik :
— Ben onu ancak ilâç
için yapıyorum, demiş. Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
«— O ilâç değildir Lâkin
derddir,: buyurmuşlar.
İzah:
Bu hadîs-i şerif
şarabın deva olmadığını sarahaten ifâde ediyor. Binâenaleyh şarabla tedavi
haramdır.
Nevevî diyor ki :
«Ulemâmıza göre sahih olan budur. Şarabla tedavi haram olduğu gibi, susuzluktan
dolayı içilmesi de haramdır. Ama bir kimsenin lokma boğazında kalır da şarabdan
başka onu geçirecek bir şey bulamazsa şarabla geçirmesi lâzım gelir. Çünkü bu
takdirde şarabla şifa yüzde yüzdür. Tedavi meselesinde böyle değildir."
Hanefîler'den îmam-î
Âzam'a göre şarabla tedavi caiz değildir. Zira Cenâb-ı Hak haram olan bir şeyde
şifâ halketmez. İmâmeyne göre ise caizdir. Çünkü bu bir zarurettir.
Zaruretlerse haram olan şeyleri mubah kılar.
Hadîs-i şerîf
dolayısıyîe şarabdan sirke yapmanın caiz olmadığına da delildir.